Czy magnez łagodzi objawy stresu i przemęczenia?

Po wakacjach temat stresu i przemęczenia powraca. Zwłaszcza, że stoimy u progu jesieni, która w połączeniu z nadmiarem „nerwów” będzie sprzyjać osłabieniu naszego organizmu.

Człowiek o wadze 70 kg zawiera w sobie od 24-35 g magnezu, ok 60 % z tej ilości znajduje się w naszych kościach, 29 % w mięśniach, 10 % w innych tkankach miękkich oraz 1 % w przestrzeni pozakomórkowej. Magnez bierze udział w ponad 600 procesów chemicznych związanych głównie z przenawożeniem  energii. Dotyczy to serca, mózgu i mięśni.

Magnez należy do jonów, które „uspokajają komórki” w sensie energetycznym – obniżają pobudliwość komórek układu nerwowego, głownie w zakresie przewodzenia sygnałów w płytkach nerwowo –  mięśniowych. Jony magnezu rywalizują w tej materii z jonami wapnia w zakończenia nerwowych o czym nie należy zapominać w łączeniu tych suplementów.

Zapotrzebowanie magnezu w wieku 20 – 30 lat wynosi ok. 250mg/ dobę, u kobiet po 30 rż ok 260- 280mg, u mężczyzn 330-350mg/dobę

Suplementować magnez można doustnie i dożylnie. Z racji powszechności preparatów dostanych należy pamiętać, że jest jon źle przyswajalny. Z przewodu pokarmowego wchłania się ok 30 %. Jego wchłanianie zależy od zapotrzebowania organizmu. Po za tym wchłanianiem magnezu nie tylko sterują jelita, ale także nerki oraz oś hormonalna adrenalina – insulina i parathormon – kalcytonina.

Wchłanianie magnezu z jelit dodatkowo mogą hamować białka roślinne, tłuszcze nasycone obecne w pożywieniu, substancje zasadowe, kwas fitynowy- obecny w zbożach i szczawiowy obecny w szpinaku w rabarbarze, bogate w wapń produkty mleczne i alkohol. Z popularnych leków diuretyki (fuorsmied, torasemid), inhibitory pompy protonowej stosowane w leczenie choroby wrzodowej, antybiotyki  z grupy tetarcyklin np. doksacyklina stosowana np. w leczeniu boreliozy.

Magnez a cukrzyca

Dynamika choroby cukrzycowej również ma wpływ na poziom jonów magnezu. Cukrzyca powoduje nadmierne wydalanie magnezu z moczem, jako  „powikłanie” efektu moczopędnego cukrzycy. (Jednym z jej objawów jest częstomocz).  Największym winowajcą  jest w tym wypadku insulina. Egzogenna insulina zachowuje właściwości zwiększania dopływu magnezu, jednak dzieje się to kosztem magnezu z kości.

Magnez i leczenie hormonalne

Hormony kobiece wywołują zaburzenia w rozmieszczeniu magnezu pomiędzy organellami komórkowymi. Ułatwiają przechwytywanie magnezu przez cytoplazmy komórek hormonalnych, zmniejszając jego pulę innym tkankom. Tym właśnie tłumaczy się niedobór magnezu podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej, leczenia nowotworów układu moczowego u mężczyzn czy w leczeniu osteoporozy.

Magnez i stres

Na skutek zaburzeń hormonalnych związanych głównie z osią HPA (podwzgórze – przysadka -nanercza) oraz innych (tj zmniejszenia stężania inuliny, pobudzenie wzrostu hormonów tarczycowych) stres przyczynia się do nadmiernego wydzielania magnezu z organizmu. Dodatkowo działanie adrenaliny zwiększa wydzielanie magnezu z moczem oraz poprzez pobudzanie lipolizy, powoduje wiązanie magnezu przez kwasy tłuszczowe. Objawy niedoborowe są niespecyficzne – wśród nich mamy nadpobudliwość , obniżenie nastroju, męczliwość, mrowienie w placach, samoistne drżenie powieki, kurcze. Dlatego uzupełnianie  magnezu jest bardzo zasadne w tego typu dolegliwościach.

Trzeba podkreślić, że uzupełnianie magnezu zaleca się osobom otyły i cukrzykom, zarówno diety bogatoenergetyczne, jak i bogatobiałkowe wymagają uzupełnia w magnez. Zalecana dawka to 6 mg/ kg (dorośli). Należy pamiętać, że sole organiczne (asparaginina, mleczan, cytrynian) są lepiej przyswajalne nie dostępne preparaty nieorganiczne. (Chlorek magnezu jest bardziej przyswajalny niż tlenek.)